De diagonale compositie is een compositievorm die wordt gebruikt in zowel fotografie als andere kunstuitingen zoals de schilderkunst. Het gebruik van compositie is, naast camera-instellingen en het gebruik van licht in fotografie, het belangrijkste ingrediënt voor een onweerstaanbare aantrekkingskracht op een afbeelding. Simpel gezegd kan door het gebruik van de diagonaal compositie een afbeelding veranderen in ‘meh’ naar ‘wow’!
Wat is een diagonale compositie?
De diagonale compositie is een compositievorm waarbij de belangrijkste elementen van een foto op de lijn van de diagonaal zijn geplaatst. Vanuit elke hoek van een afbeelding loopt er een diagonaallijn naar binnen. Hierdoor heeft een afbeelding in totaal 4 van deze diagonalen heeft. Bij de diagonale compositie mogen de belangrijkste elementen op een willekeurige plek op de diagonale lijn liggen. Bij andere compositieregels zoals de regel van derden en de gulden snede worden de belangrijkste elementen juist op de kruising van lijnen geplaatst.
In landschappen, bijvoorbeeld bij reisfotografie, plaats je belangrijke onderwerpen zoals mensen op de diagonaal om ze meer aandacht te geven. Verder pas je de diagonaalmethode vooral toe in portretfotografie en productfotografie.
De diagonale compositie stuurt het oog van de kijker door de afbeelding. Daarbij ligt er meer nadruk op de elementen die op de diagonaallijn zijn geplaatst. Het is fijner om naar een afbeelding te bekijken waarbij de belangrijkste elementen precies op één van deze 4 lijnen valt. Waardoor een kijker in dit geval de afbeelding langer zal bestuderen.
Diagonaalmethode gebruiken
Tijdens het fotograferen is het erg lastig om opzettelijk de diagonaalmethode toe te passen. Het gebruik van de diagonale compositie wordt voornamelijk gedaan dankzij hulplijnen tijdens de nabewerking. Dit doe je in programma’s zoals Lightroom en Photoshop.
Achteraf kan in deze programma’s het kader van afbeeldingen worden aangepast zodat belangrijke kenmerken zoals de ogen van een persoon alsnog op de diagonaallijn worden geplaatst. Dit wordt herkaderen of bijsnijden van de afbeelding genoemd.
De diagonaal compositie is in 2006 ontstaan uit onderzoek wat Edwin Westhoff heeft verricht. Uit onderzoek blijkt dat kunstenaars voornamelijk onbewust de diagonaalmethode gebruiken. Om zo meer nadruk te leggen op bepaalde elementen van een afbeelding.